Some Considerations on The Hospital Founded by Umayyad Caliph Walid I in Damascus
Keywords:
History of Islam, Umayyds, Damascus, Walid I, HospitalAbstract
The city of Damascus has been commemorated with important events in the historical line extending from ancient times to Byzantium, from the first Islamic conquerors to the Umayyads. Rather than the political and military history of the city, its contribution to culture and civilization has made these ancient lands important. Damascus moved to a new stage when it became the capital city of the Umayyad State in 661, and the hospital founded by Caliph Walid I took its place among the firsts in Islamic History. The management approach, in which the Byzantine influence is clearly visible, also showed itself in hospitals. This hospital, where Christian physicians worked, became richer with the doctors who started to come to the city with the new conquests. Providing services to a wide range of patients, from mental illnesses to lepers, this hospital showed itself as an almost fully-fledged health institution for that period. In addition, it has created a rich treatment practice with physician consultation practices as well as surgical operations. Damascus's long-standing experience in the field of medicine, Antioch, Harran and Alexandria; It even became richer with the Jundishapur schools, and this increased the importance of Damascus hospital. Moreover, the treatment methods and humanitarian approaches applied to lepers and mental patients also showed themselves in later periods. The fact that everyone could benefit from these services was an indicator of the social state understanding of the time of Walid I and revealed a different face of the period in addition to the conquests. Although very few of the names of the doctors of this hospital are known, the ancient medical history of the city reveals that this hospital hosted important and competent doctors. Although Islam's recommendations on protecting health are the main factor behind these practices, the hospital founded by Caliph Walid I constituted an important step in the History of Islamic Medicine. It has been observed that Muawiyah, the founder of the state, also contributed to the formation of the Damascus hospital, and that the practice he initiated was inherited from those after him and reached perfection with Walid I. This important subject, for which there is no independent study, has been supported by modern research as well as basic classical sources, and it has been understood that the Damascus hospital was a source of inspiration for later health institutions.
Key Words: History of Islam, Umayyds, Damascus, Walid I, Hospital.
References
Ahmed Îsâ. Târîhu’l-Bîmâristânât fi’l-İslâm. Beyrut: Dâru’r-Râidi’l-Arabî, 1981.
Asbridge, Thomas. Haçlı Seferleri. çev. Ekin Duru. İstanbul: Say Yayınları, 2014.
Atçeken, İsmail Hakkı. Endülüs’ün Fethi ve Mûsâ b. Nusayr. Ankara: Araştırma Yayınları, 2002.
Barthold, V. Moğol İstilâsına Kadar Türkistan. nşr. Hakkı Dursun Yıldız. Ankara: TTK Yayınları, 1990.
Barutçu, İ. “Lepra”. Lepra Mecmuası 4/1 (1973), 5-39.
Belâzurî. Ensâbu’l-Eşrâf. thk. Süheyl Zekkâr-Riyâd Ziriklî. Mısır: Dâru’l-Meârif, 1959.
Belâzurî. Fütûhu’l-Büldân, Ülkelerin Fetihleri. çev. Mustafa Fayda. İstanbul: Siyer Yayınları, 2013.
Bouyges, Maurice. “Aliy ibn Rabban at-Ṭabariy”. Der Islam 22/2 (1935), 120-121.
Buhârî. Câmiu’s-Sahîh. thk. Muhammed Zuheyr b. Nâsırunnâsır. Beyrut: Dâru Tavki‘n-Necât, 1422/2001.
Cahen, Claude. Haçlı Seferleri Zamanında Doğu ve Batı. çev. Mustafa Daş. İstanbul: Yeditepe Yayınevi, 2010.
Câmî, M. Hâdî Müezzin. “İbn Mâseveyh”. Dâiretü’l-Maârif-i Büzürg-i İslâmî 4 (1367), 563-566
Corbin, Henry. İslâm Felsefesi Tarihi. çev. Hüseyin Hatemi. İstanbul: İletişim Yayınları, 1986.
Dîneverî, Ebû Hanîfe. Ahbâru’t-Tıvâl. thk. Abdülmun’îm Âmir. Kahire: Dâru İhyâi’l-Kütübi’l-Arabî, 1960.
Donner, F. McGraw. The Early Islamic Conquests. Princeton: Princeton University Press, 1981.
Ebü’l-Fidâ. el-Muhtasar fî Ahbari’l-Beşer. Kahire: Matbaatu’l-Hüseyniyye el-Mısriyye, ts.
Fencûrî, Ahmed Şevki. İslam'da İlk Hemşire Hanım Sahabi Rufeyde. çev. Taceddin Uzun. Konya: Tekin Kitabevi Yayınları, 1992.
Gillet, Ezra Hall. Ancient Cities and Empires. Philadelphia: Presbyterian Board of Education, 1867.
Guy de Strange. Büldânü’l-Hilâfeti’ş-Şarkiyye. çev. Beşîr Fransis vd. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1985.
Haldon, J. F. Byzantium in the Seventh Century: The Transformation of a Culture. Cambridge: Cambridge University Press, 1990.
Halife b. Hayyât. Târîhu Halife b. Hayyât. thk. Ekrem Ziya el-Ömerî. Beyrut: Dâru’l-Kalem, 1397.
Hamarneh, Sami. “Al-Majusi, Abu’l-Hasan Ali İbn Abbâs”. Dictionary of Scientific Biography 9 (1981), 40-42.
Hamarneh, Sami. “Medical Technology in Ibn al-Quff’s Surgery”. Islamic Medicine 1 (1981), 171-176;
Hamidi, Taswir Husain. “Entry Route of Muhammad bin Qasim in South Eastern Sindh”. Journal of the Pakistan Historical Society 45/4 (1997), 337-345.
Hamilton, Bernard. “Baldwin the Leper as War Leader”. From Clermont to Jerusalem: The Crusades and Crusader Societies, 1095–1500, ed. Alan V. Murray. 119-130. Turnhout: Brepols, 1998.
Heyd, W. Yakın-Doğu Ticaret Tarihi. Çev. Enver Ziya Karal. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 2000.
Hillenbrand, Carole. Müslümanların Gözünden Haçlı Seferleri. çev. Nurettin Elhüseyni. İstanbul: Alfa Yayınları, 2015.
Hitti, Philip K. History of the Arabs. London: Macmillan Publishing, 1984.
Hitti, Philip K. Siyâsî ve Kültürel İslâm Tarihi. çev. Salih Tuğ. İstanbul: Boğaziçi Yayınları, 1980.
İbn A‘sem el-Kûfî. Fütûḥ. nşr. Süheyl Zekkâr. Beyrut: y.y., 1992.
İbn Asâkir. Tarîhu Dımaşk. thk. Amr b. Ğarâme el-Amrî. Kahire: Dâru’l-Fikr, 1415/1995.
İbn Cübeyr. Endülüs’ten Kutsal Topraklara. çev. İsmail Güler. İstanbul: Selenge Yayınları, 2003.
İbn Cülcül. Tabkâtü’l-Etıbbâ. nşr. Fuâd Seyyid. Beyrut: Müessesetü'r-Risâle, 1985.
İbn Ebû Usaybia, Muvaffakuddîn. Uyûnü’l-Enbâ fî Tabakâti’l-Etıbbâ. thk. Muhammed Bâsil. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1419/1998.
İbn Haldun. Kitâbü’l-İber ve Dîvânu Mübtede’ ve’l-Haber fî Tarîhi’l-Arab ve’l-Berber ve Âsirihim min Zevi’ş-Şe’ni’l-Ekber. thk. Halil Şahâde. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1408/1985.
İbn Hallikân. Vefeyâtü’l-A’yân ve Enbâu Ebnâi’z-Zaman. thk. İhsan Abbas. Beyrut: Dâru Sadr, 1900-1904.
İbn Havkal. 10. Asırda İslâm Coğrafyası. çev. Ramazan Şeşen. İstanbul: Yeditepe Yayınları, 2014.
İbn Hişâm. es-Sîretu’n-Nebeviyye. thk. M. es-Sekkâ-İ. Ebyârî-A. Şelbî. Kahire: y.y. 1375/1955.
İbn Hurdazbih. el-Mesâlik ve’l-Memâlik. Leiden: Matbaatu Beril, 1889.
İbn İzârî el-Merrâküşî. el-Beyânü’l-Muğrib fî Ahbâri’l-Endelüs ve’l-Mağrib. nşr. R. Dozy. Leiden: Brill Publishing, 1851.
İbn Kesîr. el-Bidâye ve’n-Nihâye. thk. Abdullah et-Türkî. b.y., Dâru Hicr, 1418/1997.
İbn Manzûr. Muhtasar-ı Târih-i Dımaşk. thk. Ruveyha en-Nahhâs vd. Dımaşk: Dâru’l-Fikr, 1402/1984.
İbn Tağrîberdî. en-Nücûmu’z-Zâhire fî Mülûk Mısr ve’l-Kahire. nşr. M. Hüseyin Şemseddin. Beyrut: Vezâretü’s-Sekâfe ve’l-İrşâd, 1992.
İbn Teymiyye, Takıyyüddin. et-Tuhfetü’l-Irâkıyye fi’l-A’mâli’l-Kalbiyye. nşr. Yahyâ b. Muhammed el-Hüneydî. Riyad: y.y., 1421/2000.
İbnü’l-Adîm. Buğyetü’t-Taleb fî Târîhi Haleb. thk. Süheyl Zekkâr. by: Dâru’l-Fikr, ts.
İbnü’l-Cevzî. el-Muntazam fî Tarihi’l-Mülûk ve’l-Ümem. thk. Muhammed Abdülkadir Atâ-Mustafa Abdülkadir Atâ. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1412/1992.
İbnü’l-Esîr. el-Kâmil fi’t-Tarih. thk. Ömer Abdüsselâm et-Tedmûrî. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-Arabî, 1417/1997.
İbnü’l-Kıftî. Târîhu’l-Hukemâ. nşr, Julius Lippert. Leipzig: Theodor Weicher, 1903.
İbnü’n-Nedîm. el-Fihrist fî Ahbâri’l-Ulemâi’l-Musannifîn mine’l-Kudemâ ve’l-Muhdesîn ve Esmâi Kütübihim. Beyrut: y.y., 1398/1978.
İsfahânî, Ebü’l-Ferec Ali b. Hüseyin. Kitâbü’l-Egānî. thk. İhsan Abbas vd. Beyrut: Dâru Sâdır, 1429/2008.
İstahrî. Ülkelerin Yolları. çev. Murat Ağarı. İstanbul: Ayışığı kitapları, 2015.
Keklik, Nihat. “Türk-İslâm Filozofu İbn Sînâ: Hayatı ve Eserleri”. Felsefe Arşivi 22-23 (1981), 2-44.
Kettânî, Muhammed Abdülhay. et-Terâtîbü’l-İdâriyye, Hz. Peygamber’in Yönetimi. çev. Ahmed Özel. İstanbul: İz Yayınları, 2003.
Khan, M. S. “The Ta’rīkh al-Hukamāʾ of al Qıftī”. Hamdard Islamicus, 6/4 (1983), 85-96.
Konidares J., “Die Novellen des Kaisers Herakleios”. Fontes Minores 5 (1980), 33-106.
Kudât, Muhammed Ahmed. “Câmiu’l-Garaz fî Hıfzi’s-Sıhha ve defi’l-Maraz li’bni’l-Kuf el-Kerekî”. Âlemü’l -Kütüb 18/1 (1997), 19-21.
Lay, Stephen. “A Leper in Purple: The Coronation of Baldwin IV of Jerusalem”. Journal of Medieval History 23 (1997), 317-334.
Makdisî. Ahsenü’t-Tekâsim, İslâm Coğrafyası. çev. D. Ahsen Batur. İstanbul: Selenge Yayınları, 2015.
Makrîzî. el-Mevâiz ve’l-İ’tibâr bi Zikri’l-Hitât-ı ve’l-Asâr. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l- İlmiyye, 1418.
Nüveyrî. Nihâyetü’l-Ereb fî Fünûni’l-Edeb. Kahire: Dâru’l-Kütübi’l-Vesâik, 1423.
Onay, Hamdi. “İslâm Felsefesinin Oluşumu Sürecinde İskenderiye Akademisinin Rolü”. Journal of New World Sciences Academy 6/2 (2011), 229-230.
Ostrogorsky, Georg. Bizans Devleti Tarihi. çev. Fikret Işıltan. Ankara: TTK Yayınları, 2019.
Ömerî, İbn Fazlullah. Mesâlikü’l-Ebsâr. nşr. Eymen Fuâd Seyyid. Kahire: Ma‘hedü’l-İlmî el-Ferensî, 1985.
Palalı, M. Zeki. “Cüzzam”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 8/150-152. İstanbul: TDV Yayınları, 1993.
Râzî, Ebû Bekir. et-Tıbbü’r-Rûhânî. nşr. P. Kraus. Kahire: y.y, 1939.
Râzî, Ebû Bekir. el-Ḥâvî fi'ṭ-Tıb. Haydarâbâd: y.y., 1955.
Sıbt İbnü’l-Cevzî. Mir’âtü’z-Zamân fî Tevârîhi’l-A’yân. thk. Muhammed Berekât vd. Dımaşk: Dâru’r-Risâleti’l-Âlemiyye, 2013.
Sûfî, Hâlid. Târîhu’l-Arab fi’l-Endelüs. Bingazi: y.y., 1980.
Taberî, Muhammed b. Cerîr. Câmiʿu’l-Beyân an Te’vîl-i Âyi’l-Kur’ân. Kahire: Şeriketü Mektebeti ve Matbaati Mustafa el-Bâbî el-Halebî ve Evlâdihi, 1388/1968.
Taberî, Muhammed b. Cerîr. Târîhu’l-Ümem ve’l-Mülûk (Târîhu’t-Taberî). Beyrut: Dâru’t-Turâs, 1387.
Takkûş, Muhammed Süheyl. Emevî Devleti Tarihi. çev. Mücahid Yüksel. İstanbul: Hikmetevi Yayınları, 2016.
Thangaraj, R. H. - Yawalkar, S. J. Leprosy. Basle: Geigy Limited, 1987.
Tudelalı Benjamin-Ratisbonlu Petachia. Ortaçağ’da İki Yahudi Seyyahın Avrupa, Asya ve Afrika Gözlemleri. çev. Nuh Arslantaş. İstanbul: Kaknüs Yayınları, 2001.
Ullmann, Manfred. Die Medizin im Islam. Leiden: Brill Publishing, 1970.
Vâkıdî. el -Meğâzî. thk. Marsden Jones. Beyrut: Dâru’l-A’lemî, 1409/1989.
Vasiliev, A. A. Bizans İmparatorluğu Tarihi. çev. Arif Müfit Mansel. Ankara: Maarif Matbaası, 1943.
Welhausen, Julius. Arap Devleti ve Sukutu. çev. Fikret Işıltan. Ankara: AÜ İlâhiyat Fakültesi Yayınları, 1963.
William of Tyre. A History of Deeds Done Beyond the Sea. çev. Emily Atwater Babcock-A. C. Krey. New York: Colombia Universty Press, 1943.
Ya’kûbî. Ülkeler Kitabı. çev. Murat Ağarı. İstanbul: Bayrak Matbaası, 2002.
Yâkût el-Hamevî. Mu’cemü’l-Büldân. thk. Ferîd Abdülazîz el-Cündî. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1410/1990.
Yâkût el-Hamevî. Mu’cemü’l-Üdebâ: İrşâdü’l-Erîb ilâ Ma’rifeti’l-Edîb. thk. İhsan Abbas. Beyrut: Dâru’l-Garbi’l-İslâmî, 1414/1993.
Yunînî, Kutbüddin. Zeylü Mir’âti’z-Zamân. Kahire: Dâru’l-Kütübi’l-İslâmî, 1992.
Zehebî. Siyeru A’lâmi’n-Nübelâ. thk. Şuayb el-Arnaûd. b.y., Müessesetü’r Risâle, 1405/1985.
Zeydan, Corci. İslâm Uygarlıkları Tarihi.çev. Nejdet Gök. İstanbul: İletişim Yayınları, 2012.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Nadir KARAKUŞ
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 